Girişe dön
Rastgele şiir oku
YUNUS EMRE DİVANI
(Mobil Versiyon)
Düzenleyen: Dr. Necati Aksu
A
Ab-ı hayatın çeşmesi
Aceb bu benim canım
Aceb bu ne nesnedir
Aceb değil deli olsa âşk oduna yanan kişi
Aceb değil senin çün ger cân fedâ
Aceb haldedir dervişlik kimse bu hale eremez
Aceb oldu halim bu âşk elinde
Aceb şu yerde varm’ola
Adım adım ileri bu âlemden içeri
Aciz kaldım zâlim nefsin elinden
Ağla gözüm ağla gülmezem ayruk
Ağlarım dünü günü, derdi olan iniler
Ah nice bir uyursun
Aklım başıma gelmedi
Aklın ererse sor bana
Aldı benim gönlümü
Âlem düşman olur ise
Ali almış sancağını eline
Allah diyelim daim
Allah sana viribiye bir gün ecel serhengini
Alma tenden canımı Aman Allah’ım aman
Allah ider ya kullarım gelin beru ma’bud benim
Anıcak korkar canım
Anmaz mısın sen şol günü 1
Anmaz mısın sen şol günü 2
Anmaz mısın sen şol günü 3
Araya araya bulsam izini 1
Araya araya bulsam izini 2
Arifler ortasında sofilik satmayalar
Anup kıyâmet günini aglaşalum ol gün içün
Ârif ona diyeler ol kan ola
Âşık cânına ‘ışk koyan ol bir yüce Sübhân' imiş
Âşık mıdur ol ma'şûk içün virmeye cânı
Âşık oldum bende-i cananeyim
Âşık oldum bugün meydan benimdir
Âşık oldum bugün meydan içinde
Âşık oldum erene ermek ile
Âşık kendüligi ile kıyar mı tatlı cânına
Âşıklar dostu koyub kande vara
Âşıklara ne diyem
Âşıkları tamusi yandırmaya
Âşık-ı zinde kulun hükmi geçer cânlara
Âşıku mest ü harab etti bizim cânanımız
Âşk bezirgânı sermaye canım
Âşk davası kılan kişi
Âşk erine dünyada
Âşk erinin gönlü dolu
Âşk eteğin tutmak gerek
Âşk ile biliş canlara
Âşk ile gelen erenler
Âşk ile ister idik
Âşk erinin haberin desem
Âşk imamdır bize gönül cemaat
Âşk makamı âlidir
Âşka gelen gönülde nişân ola
Aşikâre kıldım bugün pinhânımı
Âşkın aldı benden beni
Âşkın gönlüm yağmaladı
Âşkın ile âşıklar
Âşkın odu ciğerimi
Âşkın odu düştü câna
Âşk odı düşdi cânuma yakup beni yandurmaga
Âşkın odu yüreğime neler eyler
Âşkın şarabın içeli
Âşksız âdem dünyada
Âşksızlara verme öğüt
Ata belinden bir zaman
Aydı verem ne kıldığım
Âyetler ile bilinen
Ay dahi, Güneş dahi, nûrundan Muhammed’in
Ayırma beni senden yaradan
B
Baktığım yüzde gördüm
Bana bu ten gerekmez can gerektir
Başlayalım söze hoş cân’u gönül ede cûş
Bana namaz kılmaz diyen
Baştan ayağa değin
Be hey kardeş Hakk’ı bulam mı dersin
Be yarenler be kardeşler neyleyim ben nideyim
Ben bende buldum çün Hakkı
Ben bende seyr eder iken
Ben bir acep hale geldim
Ben bir garipçe bülbülüm
Ben bu aşka düşeli Allah'la bilişeli
Ben bu cihana gelmeden
Ben bu ile garip geldim
Ben bu yolu bilmez idim
Ben bu yalancı dünyaya gelüb gitmesem bari
Ben burda durur değilim
Ben burda seyr eder iken
Ben dert ile ah ederim
Ben dervişim diyene
Ben dost ile dost olmuşam
Ben dost için ağlar isem
Ben o yâri sevdiğimi
Ben seni sevdiğimi
Ben yürürüm yane yane
Bencileyin gören kişi
Beni anmaklığa benden fariğim
Beni aşkdan esreden
Beni bunda verübiyen
Beni melamet eyledi
Benim bunda kararım yok
Benim cânım uyanıktır
Benim gönlüm gözüm âşktan doludur
Benim ol âşk bahrisi
Benim zâri kılan şol yâre karşı
Benim sahipkıran
Be yarenler bu dünyanın sonu viran olur bir gün
Bilenlere sormak gerek
Bilir misiz ey yarenler
Bilürem seni yalan dünyasın
Bilmem nideyim âşk elinden
Bî mekânım bu cihânda
Bin yıl eğer vasfın deyem
Bir acep onulmaz derdim var idi
Bir ben seni seven değil cümle âlemdir sevici
Bir ay gördüm bu gece
Bir bak ahi yüzüme ben şahı görüb geldim
Bir dürr-i yetimem ki
Bir garibsin şu dünyâda gülme, gülme ağla gönül
Bir gün O Hazrete karşı
Bir gün sana erer ecel uyan hey gafil uyan hey
Bir gün senin defterini
Bir hoş haber geldi bize kullar yarağ etsin demiş
Bir imâret göster bana
Bir kararda durmayalım
Bir kez gönül yıktın ise
Bir kez yüzün gören kişi
Bir kez yüzünü gören
Bir kişiye söyle sözü
Bir kişiden sorgıl haber kim ma‘nîden haberi var
Bir korku düştü canıma
Bir ne derttir ona derman bulunmaz
Bir sâkiden içtim şarap
Bir suâlim var sana
Bir söz diyeyim sana
Bir şaha kul olmak gerek
Bir yüzünü gören kişi senin gibi bulmayısar
Biz bizi bilmez idik
Biz kime âşık isek
Biz kimseye kin tutmayız
Bize burda türlü ta'n eyleyenler
Bize didar gerek dünya gerekmez
Bu aşk benim başıma
Bu aşk denizine dalan
Bu bir acâyip hâldir
Bu cihana ben gelmeden
Bu cihana gelmeden maşuk ile
Bu cümle erkânı koyup birlik yolun tutan benem
Bu dem yüzüm süreduram
Bu dervişlik yoluna
Bu dervişlik yoluna
Bu dünya kimseye kalmaz
Bu dünyadan gider olduk
Bu dünyadan gider oldum
Bu dünyânın meseli bir ulu şara benzer
Bu dünyanın misali benzer bir değirmene
Bu dünyaya gelen kişi
Bu fena mülkünde ben
Bu ne derttir acep derman belirmez
Bu ne gülecek yerdir
Bu ömrüm yok yere harc etmişim ben
Bu sema’a girmeyen sonra peşiman olur
Bu sırrı ne bilsin usanlar uyalar
Bu yokluk yolunda bugün
Bu yola varmak dileyen bu yola yüz tutmak gerek
Bugün sohbet bizim oldu
Bunca gönül aldırıp cihâna sultan mısın?
Bundan beri gönüldüm
Bülbülü nâlan olub çağırıram dost dost
C
Can bir ulu kimsedir
Can olgıl can içinde kalma güman içinde
Can ü gönülden seversen
Canım ben andan buna
Canım erenler yolu inceden inceyimiş
Canım kurban olsun senin yoluna
Canını aşk yoluna vermeyen âşık mıdır?
Canlar canını buldum
Canlar feda yoluna
Cemalin pertevi gülzara düştü
Cümle âlem terkin vurup
Ç
Çalab’ımın o aşkı bağrımı baş eyledi
Çalap Âdem cismini topraktan can eyledi
Çalap nurdan yaratmış
Çalap veribize sana
Çarh-ı felek yok idi
Çıktım erik dalına anda yedim üzümü
Çok çok şükür sen Çalab’a
Çün günâh murdarların murdârıdır
Çün yarattın dü cihânı ol Habibin aşkına
D
Dalayım aşkın bahrine
Dağlar ile taşlar ile
Denizler olsa bir kadeh
Dertli ne ağlayıp gezersin burda?
Derviş olan kişiler acep nice dirile
Dervîş olan kişiler deli olagan olur
Dervişlik dedikleri
Dervişlik dedikleri bir acâyip duraktır
Dervişlik der ki bana
Dervişlik makamı hâl içinde hâl
Dilber cemâlin göreli
Dilsizler haberini kulaksız dinleyesi
Din ve millet sorar isen âşıklara din ne hacet
Dinin imanın varı ise
Din-ü millet kodurdu o benim canım alan
Dîn ü milletden geçer ‘ışk eserini tuyan
Dirliğim ne idüğün aydayım kıldan kıla
Divaneler divaneler
Dolap niçin inilersin?
Doldur bize sun kadehi
Dost bakalı yüzüme
Dost elinden ölür isem
Dost ilinin haberin
Dost senin aşkın oku
Dost yüzüne bakmaya
Dost yüzünü göreceğiz
Dosttan haber geldi bana
Dosttan haber geldi yine
Dosttan haber kim getirir?
Dosttan haber sorar isen
Dün gider gündüz gelir
Dün gün yalvarıram ben Mevlâya
Dün gün yalvarıram ben efendime
Dünyanın mekrine gönlünü verme
Dünyaya gelen kişiler
Dünya’ya mağrur kişi, tövbeye gel, tövbeye
Düşt'önüme hubbül- vatan
E
Edelim cevlân, kılalım seyrân
Ecel oku erdi cana
Eğer aşkı seversen cân olâsın
Eğer aşkı seversen can olasın
Eğer gerçek âşık isen boynundaki menşur nedir?
Eğriliğin koyasın doğru yola gelesin
Ekinciyle söyleştim ekmediğim sençecimi
Erenler bir denizdir âşık gerek dalası
Erenlere muhib iken
Erenlerin gönlünde ol sultan dükkân açtı
Erenlerin himmetini ben sana yoldaş eyleyem
Esrik âşık oldum yine sâki getir peymâneyi
Evvel bahar olmayınca
Evvel benim ahir benim
Evvel bize vacip budur
Evvel dahi var idi cânumda bu ‘ışk odı
Evvel kadim önden sona
Ey âşıklar ey âşıklar âşk mezheb-ü dindir bana
Ey aşk delisi olan ne kaldın perâkende?
Ey aşk eri aç gözünü
Ey bana derviş diyen
Ey bana iyi diyen
Ey bana iyi diyen
Ey bana iyi diyen
Ey beni ayıplayan gel beni aşktan kurtar
Ey beni derviş bilen
Ey benim ile yâr olan
Ey canıma cananım
Ey çok kitaplar okuyan
Ey dervişler ey kardaşlar
Ey dost aşkın denizine
Ey dost bunca kıyl ü kal
Ey dost seni sevelden aklım gitti kaldım ben
Ey dost seni severim
Ey dost senin aşkın odu
Ey dünü gün Hak isteyen
Ey dünyayı seven kişi
Ey gönlümün eğlencesi
Ey gönül bize kerem kıl
Ey gönül sen bu cihanda neyleyim uslanmadın
Ey hevâcem seni seveli gözüme cihân görünmez
Ey kopuz ile çeşte aslın nedürür işte
Ey pâdişah ey pâdişah
Ey padişah ey padişah uş ben beni verdim sana
Ey padişahı lem yezel
Ey sözlerin aslın bilen
Ey yâ gönül açgıl gözün
Ey yarenler aydamazam
Ey yarenlar ey kardaşlar
Ey yarenler ey kardaşlar sorun bana kandayıdım
Ey yarenler ey kardaşlar
Ey yârenler ey kardaşlar görün beni n’ittim ahî
Ey yârenler kim işitti âşık tövbe ettiğini
Ey yarenler nidisersiz dünyayı terk idisersiz
Ey yarenler söylen bana
Ey yarenler tınman bana
Eyyub'em mübtelâyım derde derman isterem
Ezelî bu ‘ışkı ben bu mülke sürüp geldüm
Ezelîden var idi
F
Firâkun bagrumı taglar ne bilsün kadrüni saglar
G
Gaflet ile Hakk’ı buldum diyenler
Gayrıdır her milletten
Geldi geçti ömrüm benim
Geldik idi dünyaya
Gel gönül senin ile, dosta gidelim dosta
Gel ey gafil aç gözünü gönlün yavlak uzatmagil
Gel ey kardeş Hakkı bulayım dersen
Gelin bir nazar eylen
Gelin bu faktan geçelim
Gelin ey kardeşler gelin
Gelin soralım canlara
Ger razımı söyler isem kimse dilim bilmez benim
Ger uluya vardın ise sûret nakşı nendir senin?
Gerçek âşık olanların işi ah ile zar olur
Gerçek âşık olan kişi zehri katli nûş ider
Gerçek ‘âşık olanlarun hemen dostı sever cânı
Gerçek âşık oldun ise, cihan nakşı nendir senin
Gerekmez dünyayı bize çünkü bâki bünyad değil
Giderim aklım başımdan şaşa ben
Giderim ben yol sıra yavlak uzanmış bir ağaç
Girdim Aşkın denizine
Gitti bu kış zulmeti geldi bahar yaz ile
Gökte peygamber ile Miracı kılan benem
Gönlüm düştü bu sevdaya
Gönlümü mekân eyledi
Gönül gel seninle dosta gidelim
Gönül hayran oluptur aşk elinden
Gönül kanda dolana maşukun bulmayınca
Gönül nice dolana maşûkun bulmayınca
Gönül usanmadın sen bu seferden
Görenin hali döner nişansız bî-nişana
Görmeye dost cemalin göçer illâllah diyenler
Gözüm seni görmek için
H
Haber eylen âşıklara
Hak bir gevher yarattı
Hak bir gönül verdi bana
Hak cihana doludur
Hak ile pazarım bile gezerim
Hak müyesser etse varsam
Hak nuru âşıklara her dem nüzûl değil mi?
Hak yarattı âlemi
Hak Çalabım Hak Çalabım
Hak'tan bana nazar oldu
Hak'tan gelen şerbeti
Hak’tan özge sevgililer cümle yalandır yalan
Haktan yıkar mal sen nen var ise vir kider
Hakîkat her vücûdun cânı ‘ışkdur
Hakıykatin manîsin şerh ile bilmediler
Hâlet ile bana bir aşk yöneldi
Hâlet ile bana bir hâl göründü
Hani bana sabr-u karar senin sözünü dinleyem?
Helâl kıldı mâşuka âşık kendi kanını
Her kaçan anarsam seni
Her kime ki dervişlik bağışlana
Her kime kim konucak doğriluben gelicek
Her nereye döner isem
Hey benim ömrüm kuşu
Hey bire gönül seni nidelim senin ile
Hey yarenler gelin görün
Hiç bilmezem keşik kimin
Hiçbir kişi bilmez bizi
Hocam ‘âşık olanlarun işi âhıla zâr olur
Hocam senin hikmetine
Hor bakma sen toprağa
Hoştur eğer yürür isem
Hu diyelim nar-ı aşka kendimizi atalım
İ
İbret almaz mısın sen ölülerden?
İçimde bir dert oldu diyeyim dervişlere
İçin dışın mundar iken
İki cihan zindan ise
İlim ilim bilmektir
İlk adım Yunus idi adımı âşık taktım
İlminde gark olalı uş ben beni bilmezem
İlâhi bir aşk ver bana
İlâhi cennet evine girenlerden eyle bizi
İlham ile dün gece seyrettim Muhammedi
İsmi Sübhan virdin mi var?
İsrâfil sûru vurula
İstediğimi buldum eşkere can içinde
İster idim Allah'ı buldum ise ne oldu?
İsteyelim iş ıssını
İşbu vücûd bir kal‘adur ‘akıl içinde sultânı
İşbu vücudum şehrine bir dem giresim gelir
İşit sözümü ey gafil
İşitin ey ulular âhır zaman olısar
İşitin ey ulu kişi size benim haberim var
İşitin ey yarenler eve dervişler geldi
İşitin ey yârenler kıymetli nesnedir aşk
İşitin ey yarenler aşk bir güneşe benzer
K
Kâbe ve Put iman benim
Kanda bulam isteyiben
Kaçan gülde görür dostun cemâlin
Kaçan o dilber benim gözüme tudaş oldu
Keleci bilen kişinin
Kem durur yoksulluktan nicelerin varlığı
Kerem et bir beri bak nikabı yüzden bırak
Kim dervişlik ister ise
Kime gönül verir isem
Kime ki dost gerek ise ben diyem ne kılasını
Kimin kim Sensin ey Kadir
Kimin ne zerresi vardır
Kimse doymaz bu nazara
Ko ben şeyhin eşiğinde yanayım
Kogıl dünyâ bezeğini
Kogıl ölüm endişesin âşıklar ölmez bâkîdir
Koyup nakş u nigârı nakşa yol verme zinhâr
Kul padişahsız olmaz padişah kulsuz değil
L
Lâ şerik'ten okursun sonra şerik katarsın
Lütfun dileriz Mevla bizi mahrum eyleme
M
Mânâ berâtın aldık uş gine elimize
Mânâ eri bu yolda melül olası değil
Mânâ evine daldık vücut seyrini kıldık
Menzil’ırak bu yolun bu yola kim varası?
Merdâneler bu dünyada maksûtlara kalmadılar
Miskin Âdem oğlanı nefse zebun olmuşdur
Miskinlikte buldular kimde erlik var ise
Muhammed ile bile Mi'râc'a çıkan benem
Murâdıma maksûduma ermezsem
Muştulayın âşıklara bu aşk ulu devlet olur
Mülk-i bekadan gelmişim
Münkirler evliyaya Hak yoluna âsidir
Müslümanam diyen kişi şartı nedir bilse gerek
Müslümanlar zamâne yatlı oldu
Müşkülü halleylemek değmenin işi değil
N
N'eylersin ey gafil dünya malını?
N'idelim bu dünyayı n'eyleyip n'itmet gerek?
N'idem ben gönül ile benimle bile bir dem durmaz
Nideriz biz hayat suyun canları yağmaya verdik
N'ideyim gönlümü aşktan usanmaz
Nola bir tevbeye gelsen n’olisersin be hey miskin
N'olur ise ko ki olsun n'olusar
N’oturursun taş kapıda? Gör içeri neler gezer?
Nasîhat kandilinden bir işâret göründü
Nâzenîn bu ömrümüz bir göz yumup açmış gibi
Ne acep olur şu âdem oğlanı
Ne bahtlu ol kişi ki okuduğu Kur'an ola
Ne bilsün bu ‘ışkı usanlar-uyalar
Ne der isem sözüm yürür
Ne söz keleci der isem dilim seni söyleyecek
N'eylerler fânî dünyâyı Allah sevgüsi var iken
Nice bir besleyesin bu kadd ile kameti
Nice diyem neyleyim nefs elinden hırs elinden
Nice feryâd edip zârî kılam ben
Nice ki bu gönlüm evi aşk elinden taşagelir
Nice ki o maşuk ile ben râzımı bir eyleyim
Nice yıllar ömür sürdüm
Niceler bu dünyada günâhını yuyamaz
Nişânı bu benzi saru gözleri yaşdur ‘âşıkun
Nitekim ben beni bildim
Niteliğim soran işit hikâyet
O
O can haçan ölüser sen ona can olasın
O dost benden yana hiç bilmezim nice baktı
O dost bize gelmez ise ben dosta geri varayım
O dost için ağlar isem gözüm yaşını kim sile?
O geçidin korkusu uş beni yoldan kodu
O kişinin yoktur yeri işbu cihan hayran ona
Ol ‘âlem fahri Muhammed nebîler serveridür
Ol ben sevdiğim nigâr n'idem ol benden fâriğ
Ol dilber kaçan benim gözlerime duş oldi
Ol dürr-i yetîmem ki görmedi beni
Ol göz ki seni gördi ol niye nazar itsün
Ol Hak nedir deyu soran gelsun bizden alsun haber
Ol Kadir-i kün feyekun
Ol vaktin bir olasın ayrulıkdan kalasın
On sekiz bin âlemin cümlesi BİR içinde
Ondan beri yöneldim dost ile bile geldim
Ondan yeğrek ne vardır kişi bile kend'özün
Ö
Ömrüm beni sen aldattın
Ömür bahçasının gülü solmadan
Öyle sanman siz beni kendi özümden gelmişem
P
Pâdişahlar pâdişâhı ol ganî
Pâdişahlık senindir heybetin var
R
Rum’dan Şam’a dek cân arzuladı
S
Sabah mezarlığa vardım
Sabahın sinleye vardım
Sahhâ ol âşık canına kim dost ile visâli var
Sana derim ey velî dur erte namazına
Saladır âşk ile âşık gele bir hu diye sende
Sana ibret gerek ise gel göresin bu sinleri
Sen bu cihân mülkine geldüm gelmedüm dime
Sen bu cihan mülkünü kaftan kafa tuttun tut
Sen burda garip mi geldin?
Sen canından geçmeden
Sen dünyaya benim derdin
Sen sende iken menzil alınmaz
Senden gelir cevr ü cefa
Seni Hak'tan yığanı her ne ise ver gider
Senin âşıkların kılmaz nazar firdevs-i âlâya
Senin ben demekliğin mânâda usûl değil
Seninle dirliğim senden ırılmaz
Sensin benim canım canı
Sensin bize bizden yakın
Sensin kerîm sensin rahîm
Sensin kerim sensin rahim
Sensiz yola girer isem
Sen şu yalancı dünyada şöyle kala mı sanursın?
Seslendi ol müezzin durdu kâmet eyledi
Severim ben seni candan içeri
Seyyâh olup şu âlemi ararsan
Sofuyum halk içinde
Sordum sarıçiçeğe
Söylememek harcısı söylemeğin hasıdır
Söylememen harcısı söylemeğin hasıdır
Sultan bizi uyariser bunca zaman yetmiş iken
Suretten gel sıfata onda mana bulasın
Ş
Şehîdlerin serçeşmesi enbiyânın bağrı başı
Şol cennetin ırmakları
Şu benim Şeyhimi görmeğe kim gelir?
Şol benim gönlüm gözüm daim o şahı gözetir
Şu göz ki seni gördü o neye nazar etsin?
Şöyle hayran eyle beni 1
Şöyle hayran eyle beni 2
Şöyle kalam mı dert ile
Şûrîde vü şeyda kılan âşkın cemâlidir beni
Şükür Hakk'a aşk bize dost yüzüne dedi bak
T
Tanrı için canım canı cefâ ise tapdur yeter
Taştın yine deli gönül
Taştı rahmet deryası
Tecellîyâtun nûrına döymez vücûdum tagları
Teferrüc eyleyi vardım
Tehi görme kimseyi hiç kimsene boş değil
Tehî görmen siz beni
Tevhid hoşca nesne olur
Türlü türlü cefanın adını aşk vermişler
U
Uş gine geldim ben bunda sır sözün ayan eyleyem
Uş yine aşkın beni mest-ü harab eyled
Uş yine nazar oldu bu bizim canımıza
Uyan be hey gafil uyan
V
Vaktinize hazır olun ecel vardır gelir bir gün
Var derdile yan yüri dermâna irişince
Vardım gördüm ölenleri
Varsam bir âmile sorsam halimi
Vuslat halin eydiserem vuslat halin bilenlere
Vuslat eri oldun ise bu dert ile firak nedir?
Vücudun hoş imarettir
Y
Yâ İlâhî ger suâl etsen bana
Ya ilahi şol gönülde âşkı sultan eyledin
Ya Rab bu ne derttir derman bulunmaz
Ya Rabbi dilerim aşkın ver şevkın ver
Ya Rab n’ola halim? kabre vardığım gece
Yağmaladı aşk gönlümü n’olsa gerek şimden gerü
Yarattın cümle milleti bî şek seni bilmek içün
Yalan söyler görmeyen haberi gören bilir
Yalancı dünyaya konup göçenler
Yandı yüreğim tutuştu
Yanmayınca aşk oduna kimse canan mı bulur?
Yar yüreğim yar gör ki neler var?
Yarın ol mahşer yerine bu halkı cem eyliyeler
Yavlak acib geldi bana
Yer gök yaratılmadan Hak bir gevher eyledi
Yer altında var ise ayru değil aşk câna
Yeryüzünde gezer idim
Yine bu bâd-ı nevbahar
Yine geldi aşk elçisi
Yine gönül kuşu eyledi pervaz
Yine yüzünü gördüm yine yüreğim yandı
Yok yere geçirdim günü
Yoldaş olalum ikimüz gel dosta gidelüm gönül
Yort ey gönül sen bir zaman
Yüce sultanım derde dermanım
Yürü fani dünya sana
Yürü yürü yalan dünya
Yüz bin cefâ kılsan bana
Z
Zehî şirin huylu dilber
Zihî deryâ ki katreden görindi
Zikrullah eyleyip tevhit etmeğe
Zinhar gönül evinde tutma yavuz endişe
Zinhâr vermegil gönül