Giriş - Yunus Emre Divânı


EZELÎ BU ‘IŞKI BEN BU MÜLKE SÜRÜP GELDÜM

 

Ezelî bu ‘ışkı ben bu mülke sürüp geldüm
Biridüm anda şeksüz uş yine bire geldüm

Ol birün nûrı bana göründi er yüzünden
Cân gözile ol nûrı ben bunda sora geldüm

Ol nûrı göreliden unıtdum kendözümi
Sanasın Mûsâ benem hâcete Tûr'a geldüm

Tûr-ı münâcât bana turdugum yirde olur
Benem bugün Bâyezîd uş gizlü sırra geldüm

Ezel benüm ilümdür Elest benüm yolumdur
Ezelile Elest'i ben bunda göre geldüm

Ben ezelden varıdum ma'şûkıla yârıdum
Hak beni viribidi âlemi göre geldüm

Çün gökden yire yagdum yirden göge çok agdum
Âdem tonın tonandum devrânum süre geldüm

Et ü deri büründüm geldüm size göründüm
Adumı âdem kodum andan zuhûra geldüm

‘Işk esritdi cânumı uş Ene'l-Hak didürür
Korku gitdi gönlümden Mansûr'am dâra geldüm

‘Işkdan dertlü olana dermânum vardur benüm
‘Işk sayrusı olana erkândur sora geldüm

Mecnûn kadehin aldum Leylî gönline taldum
Çün Hakk'ı ‘ıyân bildüm andan sınura geldüm

Bundan böylesi bilgil pâdişâh iklîmidür
Dört yanum dîdâr oldı gör ne hûb yire geldüm

Bana bu ‘ışk tolalı adum Yûnus olalı
‘Iyân oldı pâdişâh kulam şükrâne geldüm

 


Osmanlıca

Sözlük