|
||
|
Ten kafese benzer.
Girenlerin, çıkanların, insanla dostluk edenlerin aldatmasıyla can bedende
dikendir. Bu, “Ben senin sırdaşın olayım” der. Öbürü “Hayır, senin akranın,
emsalin benim” der. Bu der ki: “Varlık âleminde
güzellik fazilet, iyilik ve cömertlik bakımından senin gibi hiçbir kimse yok.”
Öbürü der ki: “İki cihan da senindir. Bütün canlarımız senin canına tabidir.” O
da, halkı, kendisinin sarhoşu görünce kibirlenir, elden, avuçtan çıkmağa başlar.
Şeytan onun gibi binlerce kişiyi ırmağa atmıştır! Dünyanın lütfetmesi ve
yaltaklanması, hoş bir lokmadır, ama az ye. Çünkü ateşten bir lokmadır! Ateş
gizlidir, zevki meydanda. Dumanı sonunda meydana çıkar. Sen “Ben o
medihleri yutar mıyım? O, tamahından methediyor. Ben, onu anlarım” deme!
Seni metheden, halk içinde aleyhinde bulunursa onun tesiriyle gönlün, günlerce
yanar. Onun; mahrumiyetten senden
umduğunu elde edemeyip ziyan ettiğinden dolayı aleyhinde bulunduğu halde, O
sözler, gönlüne dokunur, onun tesiri altında kalırsın.
Medihten de bir ululuk gelir, dene de bak! Medihin
de günlerce tesiri altında kalırsın. O medih canın
ululanmasına, aldanmasına sebep olur. Fakat bu tesir, zahiren
görünmez, çünkü methedilmek tatlıdır. Kınanmak acı olduğundan derhal kötü
görünür. Kınanmak, kaynatılmış ilaç ve hap gibidir; içer,
yahut yutarsa uzun bir müddet ızdırap ve elem içinde
kalırsın. Tatlı yersen onun zevki bir
andır, tesiri öbürü kadar sürmez. Zahiren uzun sürdüğü için de tesiri, gizlidir.
Her şeyi, zıddıyla anla!
Medhin tesiri, şekerin tesirine benzer; gizli tesir
eder ve bir müddet sonra vücütta deşilmesi icab eden bir çıban çıkar. Nefis çok övülmesi yüzünden
firavunlaştı. Alçak gönüllü, hor, hakir ol; ululuk taslama! Elinden geldikçe kul
ol, sultan olma! Top gibi zahmet çekici ol, çevgan
olma! Yoksa;
senin bu letafetin, bu güzelliğin kalmayınca o, seninle düşüp kalkanlar, senden
usanırlar. Evvelce seni aldatıp
duranlar, o vakit seni görünce “Şeytan” adını takarlar. Seni kapı dibinde
görünce hepsi birden “Mezarından çıkmış hortlak” derler; Genç oğlan gibi. Ona
önce Allah adını takarlar, bu yaltaklıkla tuzağa düşürmek isterler. Fakat
kötülükle adı çıkıp da zaman geçince bu kötülükte sakalı çıkınca; artık ona
yaklaşmaktan Şeytan bile utanır. Şeytan, adamın yanına bir
kötülük için gelir; senin yanına gelmez. Çünkü sen Şeytan’dan da betersin.
Şeytan, sen insan oldukça izini izler, ardından koşar, sana şarabını tattırırdı. Ey bir işe yaramaz adam!
Şeytan huyunda ayak direyip şeytanlaşınca senden Şeytan da kaçmaktadır. Eteğine
sarılan kimse de, sen bu hale gelince senden kaçar! |