MEVZUU: Üstün hal beyanındadır; lâkin tenezzül ve tebaud
(inik ve uzak) vehmini veren bir ibare ile..
***
NOT: İMAMI RABBANİ Hz. bu mektubu, Hâce Amik'e
göndermiştir.
***
Bu Nam'a kerem olarak gönderilen mektubunuzun gelmesi ile sevindim. Onun
mütalâası ile şerefyab oldum.
Hürlerin, esirleri hatırlamaları ne büyük nimettir; uzaklara atılmışları,
vuslata erenlerin anmaları ne büyük devlettir.
Her yandan ayrılan bu âciz, kendisini visale ehil görmediğinden; hicran
zaviyesinde sessiz durmayı zarurî seçti. Yakınlıktan kaçtı; uzaklık hali ile
tatmin oldu. İttisalden ayrı, infisalde sükûnet buldu. Hürriyeti seçmekteki
esareti görünce, memnuniyetle esareti seçti.
Bir şiir:
Sultan, benden bir şey istediği zamanlar;
Derim: Kanaatin başına düşsün taşlar.
Birbiri ile irtibatı olmayan bu ibarelerle, gayr-ı muntazam işaretlerle daha
fazla başınızı neyle ağrıtayım.
***
Allah-ü Teâlâ, Seyyid'ül-mürselin'e uyma şanında; bize de size de sebat ihsan
eylesin.
Ona ve âline salâtların en faziletlisi, selâmların en kemallisi..
